«مَنْ اَمَرَ بِالْمَعْرُوفِ اَو نَهی عَنْ الْمُنْکَرِ اَوْ دَلّ عَلی خَیر اَوْ اَشارَ بِهِ فَهُوَ شَریک وَ مَنْ اَمَرَ بِسُوءٍ اَوْ دَلَّ عَلَیهِ اَوْاَشارَ بِهِ فَهُوَ شَریک.» (خصال صدوق، ج 1، ص 138)
کسی که امر به معروف و نهی از منکر کند و بسوی خیر راهنمائی کند و یا به آن اشاره نماید در عمل شریک ثواب است و کسی که با کار ناشایسته سفارش کند و یا به آن راهنمائی نماید، شریک گناه است.
نظرات شما عزیزان:
براستی که مقوله امر به معروف و نهی از منکر انقدر بارزشو مهم است که جزئ فروع دینند و حیف که خیلیها به این امر مهم اهمیت نی دهند نه دیگران را از گناه نهی می کنند نه خودشان زیر بار حرف معقول و درست نمی روند خدا کند که بخود آیند و گرد گناه نگردند و گول شیطان ملعون را نخورند به امید روزی که کسی اشتباهی را مرتکب نشود تا که کسی او را امر به مکعروف نماید.
برچسب ها: امر به معروف نهی از منکر پیامبر